1500 km verder komen we aan in Port Augusta. Eindelijk een frisse zeewind! En geen vliegen meer! Althans, niet zoveel ;-). We hebben de auto op het strand geparkeerd en sinds lange tijd weer heerlijk geslapen! We kregen het zelfs koud 's nachts! Na, voor ons doen, lang uitgeslapen te hebben vertrokken we naar Clare en Barossa Valley. Twee wijnregio's in de omgeving van Adelaide. Omdat het 26 januari was en dus Australia Day vielen we, na veel wijn te hebben geproefd bij verschillende wijnhuizen, binnen op een lokale barbeque. Heel gastvrij werden we door de locals ontvangen en een van hen, James met nickname Snake, bood ons gelijk zijn huis aan om te slapen in de airco en om een lekkere douche te nemen 'Want er is een hittegolf op komst van meer dan 40 graden en dan wil je niet in je camper slapen' zei hij. Balen! Dachten we eindelijk aan het hete weer van de outback ontsnapt te zijn, zitten we er alsnog middenin! Twee dagen hebben we van de gastvrijheid van James genoten. Hij nam ons mee voor een tour in Clare Valley, we gingen bij zijn vrienden eten en tja, omdat hij ook wijnranken heeft op zijn land kregen we toen we vertrokken nog een paar flesjes mee voor onderweg (Riesling, Cabernet Sauvignon en een fantastische premium wijn)! Peter Barry (van Jim Barry wineries, ook ontmoet op de BBQ) heeft ons meegenomen voor een prive tour in zijn bedrijf. Van de velden naar de wijnpers en de grote tanks vol met rode en witte wijn tot aan de kelder waar de grote houten tonnen staan. Tot in detail konden we alles vragen, heel leuk! Niels en ik zijn menig middagje tipsie geworden met een fles wijn en een kaasplateau (ja Rina, Niels eet tegenwoordig kaas)! Mmm.. De omgeving deed me aan Frankrijk denken. It felt just like home!

In de megahitte (45 graden) hebben we ook nog een dag Adelaide bezocht. En vanwege de enorme hitte kreeg onze nieuwe auto opnieuw kuren. De watertank was gebarsten! In Adelaide dus weer naar het Wicked depot om gelukkig diezelfde middag weer weg te kunnen rijden met een nieuwe watertank. Toen onze auto werd gefixt, lieten Niels en ik ons rondleiden door de Haigh's Chocolate Factory met uiteraard hier en daar een gratis chocolade proef sessie! Alle kilo's die we in Azie en in Centraal Australie zijn kwijtgeraakt eten we er hier weer aan hoor!

Om aan de hitte te ontsnappen besluiten Niels en ik verder te rijden naar Grampians National Park. Daar was het overdag helaas ook nog heel heet (46 graden), maar in de avonden koelde het flink af, gelukkig! Onze favoriete plek om te kamperen zijn en blijven toch wel de bushcamps. Vaak is er geen douche en als er wel een is dan is het een koude, maar van een duik in een waterval in de ochtend, hier de McKenzie Falls, word je ook wel schoon. Genieten van de rust omdat je daar met zijn tweeen bent, midden in de natuur, de vogels, de kangaroes en het geluid van het kletterende water op de achtergrond. Als de eerste hordes andere toeristen komen, zijn wij alweer vertrokken om een wandeling te maken. De Grampians heeft naast de McKenzie Falls ook heel veel lookout's over het park met schitterend uitzicht! En de klim naar de Pinnacle is erg mooi en zeker de moeite van het uitzicht waard aangezien dit een van de weinige lookout's is waar je niet direct met de auto naar toe kunt rijden. Weer genoten Niels en ik als enige van de stilte bovenop deze rotsen terwijl de wind door je haren waait! Fijn om buiten het hoogseizoen te reizen!

Zuidwaarts vervolgden we onze trip naar de Great Ocean Road die loopt van Warnambool tot Torque. Elke afslag vanaf dit stuk snelweg pakken we om het uitzicht te bewonderen, een duik te nemen en in de zon te liggen, te picknicken en tja, het codewoord: te genieten! Als je op de weg rijdt heb je het contrast tussen (voor ons) rechts de oceaan en links het regenwoud. Het laatste zorgt voor veel wildlife en mooie wandelingen en alweer: watervallen! Helaas kunnen we in deze niet zwemmen. Onderweg hebben we ook voor het eerst koala's in het wild gezien (in het zuidelijkste puntje van de Great Ocean Road, op de dirtroads richting Cape Otway, Bimbi park en Blanket Bay)! Uren kunnen we naar deze beesten kijken. Net op het moment dat je denkt weg te rijden, loopt er eentje achter je in het gras waar je toch nog even naar moet kijken, of toch nog even een foto van moet maken... gelukkig hebben we de tijd. Bij Airey's Inlet maken we een strandrit te paard. Niels heeft tenslotte een aantal rijlessen gekregen voordat we op reis gingen en die wierpen mooi hun vruchten af. Voor het eerst heeft Niels gegaloppeerd en hij vond het doodeng! Keihard over het strand, de wind door je haren en de hoeven van het paard die het water van de zee omhoog spattten. Helaas gaat een rit altijd gepaard met twee dagen spierpijn. Tja, dat krijg je als je ongetraind bent! Om de golven te kunnen bereiden geven we 60 AUD uit aan een bodyboard. Heel gaaf! Maar wellicht dat we surfles nemen aan de oostkust!

Vanaf de Great Ocean Road hebben we contact gezocht met de Duits-Australische familie die we tijdens het kamperen in de Northern Territory tegenkwamen (Steve, Ellen, Sophie & Nikki). Bij hen konden we bijkomen van het rijden, even niet in de camper slapen maar in een bed, met de badkamer vlakbij, een computer die we konden gebruiken en we kregen van Sophie en Nikki een tour door de stad Melbourne. Omdat onze vlucht vanuit Melbourne weer vertrekt, blijven we maar een dag omdat we hier weer terugkomen. Ook besluiten Niels en ik twee weken langer in Australie te blijven omdat er te veel te zien en te doen is en we niet elke dag in de auto willen zitten maar langer op een plek willen blijven om eens een boek te lezen (behalve de Lonely Planet kom ik er niet aan toe!) of, zoals Niels graag zegt, ‘lekker een spelletje te doen'.

Na Melbourne besluiten we te kamperen in Wilson's Promontory, alweer een national park. Ook dit park ligt in een groot bos aan de zee en heeft voor ons ‘the best of both worlds'. In de schemering gaan we met een ander Nederlands stel, Dennis en Wendy, op wombat en possum jacht. De wombats zijn totaal niet mensenschuw en zijn makkelijk te spotten en te fotograferen. Alleen als je te dichtbij komt rennen ze van je weg. Possums zitten in de bomen en zijn moeilijker te vinden en te zien. Zeker als het al donker begint te worden. Zodra je zaklamp ze in het kielzog heeft, verdwijnen ze dieper in de kruinen van de bomen. Van Australische mensen op de camping krijgen we te horen over de bosbranden. Een aantal van hen kan niet naar huis omdat hun woning door de brand is vergaan. Vreselijk! Voor we vertrekken gaan we naar het info centrum om naar de huidige status van de wegen en de branden te vragen. 'All clear for now', dus beginnen we te rijden. Het eerste grote stadje in het binnenland gaan we naar het politiebureau voor een nieuwe update van de Princess Highway. 'All clear' en dus rijden we door totdat we de zuidoostkust bereiken. Onderweg komen we enkele gedeelten van het bos tegen dat de dag ervoor is afgebrand. En de stank! Vreselijk! Snel rijden we door! Gelukkig regent het op dat moment en komen we veilig aan bij de zuid-oost kust.

We besluiten te kamperen op Pebbly beach, bekend om haar wilde kangoeroe's die inmiddels redelijk gewend zijn aan alle toeristen. We kunnen verbazingwekkend dichtbij komen en ze zelfs aaien! Helaas springen ze ook zo weer weg zodra ze door hebben dat je geen eten bij je draagt. Als de avond valt, komt na ons avondeten een possum bij ons gluren of we niet wat kliekjes hebben. Hij ruikt het brood wat achter in de kofferbak ligt en probeert op onze auto te klimmen. Op het moment dat wij het bed op willen maken om naar bed te gaan, komt het eigenwijze beestje weer langs en probeert het de auto in te springen! Gelukkig kon Niels hem toen net op tijd wegjagen!

De volgende ochtend gingen we vroeg weg om een dagje naar Canberra te gaan. Toch werden we nog even opgehouden door een heleboel mooie vogels die ongevraagd op je schouder of je hand komen zitten of vlak langs je oren vliegen waardoor je je rot schrikt! Zeker als je foto's staat te maken en het dus niet aan ziet komen. Maar wat zijn ze prachtig! Met de krassen op zijn hand, rijdt Niels het eerste stuk naar Canberra. Onderweg stoppen we bij de ‘award winning bakery' in Braidwood (volgens mij krijgt alles hier een award) en genieten we van ons ontbijt.

Eenmaal in Canberra zijn we net op tijd voor een toer met een gids in het nieuwe Parliament House en krijgen we uitleg waarom destijds voor dit ontwerp gekozen is. Na een interessant half uur vervolgen we onze weg naar de ‘National Gallery of Australia'. Ook hier gaan we met een gids door het museum. In tegenstelling tot in het parliament house waar we met een heel grote groep waren, waren we hier met zijn tweeen. Onze gids vroeg ons waarin we geinteresseerd waren waardoor we een prachtige en zeer interessante toer hebben gekregen over de kunst (en de geschiedenis) van de Aborigenals. Bijna twee uur hebben we met haar rondgelopen, terwijl de oorspronkelijke toer maar een uur duurt. Net op tijd zijn we voor de laatste toer in het oude Parliament house. Wat een verschil met het nieuwe! Deze toer vinden we redelijk saai. Of dit komt omdat er dingen herhaald werden van de toer uit het nieuwe Parliament House of omdat we gewoon toer-verzadigd waren weten we niet. Al met al hebben we een prima dagje Canberra gehad en kunnen we zeggen in de hoofdstad van Australie te zijn geweest!

Jervis Bay is onze volgende stop. Daar kamperen we op een picknick plek aan de kust. Het is heerlijk om het geluid van de golven te horen als je in je camper ligt en probeert in slaap te vallen. In de ochtend besluiten we een dolfijnen cruise te doen. Helaas gaat de boot na 10 minuten varen weer terug naar de kust omdat het weer te heftig is. De golven zijn te hoog en de dolfijnen zul je dan ook niet goed zien. Gelukkig was het ‘dolfijnen gegarandeerd' en kunnen we ons geld terug krijgen! Verder reizend langs de kust hebben we nog steeds koud weer (inmiddels verlangen Niels en ik weer naar de zon) en trekken we omhoog tot Sydney!

Vlakbij de Harbour Bridge met uitzicht op de Opera House verblijven we dit keer bij Chick & Carine in Kirribilli. Carine is er dan helaas niet omdat ze haar familie in Brazilie aan het opzoeken is. Chick geeft ons een zeer warm welkom en is blij met Niels te kunnen frisbeeen! Omdat het weer nog steeds niet fantastisch is (af en toe regen) doen we veel dingen binnen. We gaan weer naar een museum, gaan omhoog in de Sydney Tower om van de skyline van de stad te genieten, zien voor het eerst de Platypus in het Aquarium (aanrader overigens!) en willen we de Thorny Devil zien in het Wildlife Park. Helaas horen we eenmaal binnen dat het arme diertje is gestorven! Wij baalden enorm want we zagen ernaar uit het eindelijk in het echt te zien. Hopelijk straks wel in de Australia zoo!

Een afspraak met Dave en Jack, twee vrienden van Niels die hij in Canada heeft ontmoet, staat ook op het programma. Met zijn allen gaan we uiteraard naar een steakhouse. ‘Beef' hier is heerlijk! We merken zelfs het verschil met de hamburgers bij de Australische MacDonalds! Na het diner gaan we bij Dave zijn werk op het balkon nog een drankje doen met uitzicht over de haven en is Niels makkelijk te verleiden voor een potje tafeltennis tegen Dave midden in het kantoor. Al met al was het een heel gezellige avond. We vinden Sydney een erg leuke stad! Toch kunnen we hier niet eeuwig blijven. De Blue Mountains is next!