Inmiddels is voor Niels en mij het Australie avontuur bijna afgelopen. Maar uiteraard hebben we sinds Sydney nog een heleboel meegemaakt waarvan hieronder een resume!

Vanuit Sydney zijn Niels en ik doorgereden naar de Blue Mountains, zo genaamd omdat de eucalyptus nevel in de bergen een blauwe gloed achterlaat. Dit met eigen ogen aanschouwen is fantastisch! Het zicht vanaf de stopplaatsen bovenop de bergen die je laten uitkijken op een gigantische vallei doen je hart even stil staan. Je hoort de vogels fluiten die over de boomtoppen vliegen en zelf voel je je even heel klein. In dit mooie natuurgebied hebben we overnacht op een bushcamp (tja, waar anders ;-) ) beneden in de vallei en hebben we prachtige wandelingen gemaakt. Onze beste wandeling was de Canyon walk. Deze hyke duurde zeker 3 tot 4 uur en besloeg alles van klimmen en klauteren tot door water wandelen. Het geritsel in de bosjes geeft aan dat de hagedissen voor je wegvluchten als je langsloopt en voor het eerst zien we een levensgevaarlijke slang! Via een scenic route (oftewel een heel bochtige weg door de bergen) rijden we weer terug naar de oostkust.

We vervolgen onze weg naar het noorden met een stop in Port Macquarie. Wandelend langs de kust zien we dolfijnen zwemmen in een baai! Ook bezoeken we hier het koala ziekenhuis. Hoe aandoenlijk om deze knuffelbeesten hier te zien. Helaas mag ik ook hier geen koala vasthouden omdat de koala's zodra ze weer beter zijn terug worden gezet in hun natuurlijke leefomgeving. En ach, onze Wicked camper zou Wicked niet zijn als we niet weer autopech hadden. De lange steile weg naar beneden vanuit de Blue Mountains heeft onze remschijven flink belast. Maar na het plaatsen van een paar nieuwe rempads kunnen we weer vrolijk doorrijden en zo leren we nog eens iets van auto's! Bovendien betaald Wicked voor alle reparaties en krijgen we de gemiste reisdagen door autopech weer vergoed J!

Wat een backpackers in Byron Bay! In dit voormalige hippiestadje is het een drukte van jewelste. We kunnen niet eens een plek op de camping krijgen en moeten uitwijken naar een camping buiten Byron Bay. Gelukkig lukt het de volgende ochtend wel en besluiten we gelijk vier nachten te boeken. Ook staat mijn eerste surfles op het programma. Hoe gaaf was dat! Dankzij de instructeur konden we elke golf pakken! De overige dagen hebben we zelf een surfboard gehuurd en met vallen en opstaan toch nog redelijk gesurft!

Op de camping komen we Mike en Laila tegen, een stel uit Haarlem. Met hen hebben we een aantal heel gezellige avondjes gehad, vooral in de Cheeky Monkeys waar je met het goed beantwoorden van triviant vragen gratis bier kunt winnen. Niels, fanatiek als hij is, stond uiteraard vooraan in het publiek en kwam met 8 gratis biertjes terug! Een canadese vriend van ons zei me 'your boyfriend is a genius!' waar ik erg om moest lachen! Met daarna de vraag 'can I also have a beer?' In Byron Bay boeken we ook onze toers voor Fraser Island, de Whitsundays en voor onze liveaboard op het great barrier reef. Alles bijelkaar krijgen we een erg goede deal. En Mike en Laila gaan met ons mee op de twee eerst genoemde trips.

Onze vrienden Lee en Jenny stuurden ons een email dat ze op de Goldcoast zitten. Niels en ik vertrekken naar Burleigh Heads om lekker bij te praten met hen onder het genot van een BBQ aan zee! Overal in Australie vind je langs de kust en in de National Parks gasBBQ's voor algemeen gebruik. Dit zorgt voor veel gezelligheid rond etenstijd. Bij toeval treffen we Mike en Laila weer en blijven we met zijn allen buiten zitten kletsen onder het genot van een glas vol ‘goon' (goedkope australische wijn uit een doos met een tapje erop). De volgende dag bezoeken we samen de Quicksilver Pro en verbaas ik me over de surfkunsten een 13-jarig meisje. Tja, daar ben ik natuurlijk niets bij met mijn 3 dagen surfervaring J! Als we doorrijden naar Brisbane stoppen we onderweg in Surfers Paradise om te lunchen, een klein beetje te shoppen en op een terrassje van een ijsje te genieten. In Brisbane bel ik nog even met Evelien om te kijken of we elkaar nog even snel kunnen zien. Helaas hebben we elkaar net gemist want ze vertelt me dat ze al op het vliegveld zit. Niels en ik hebben daarna lekker door Brisbane geslenterd met als een van de betere stops het Queensland Museum. Hier kunnen we eindelijk de Thorny Devil aanschouwen. Helaas wel in een pot op sterk water.

Omdat we alweer een tijdje langs de kust verblijven, wordt het toch weer tijd om wat meer landinwaarts te gaan naar de Glasshouse Mountains. Hier heb ik een voor mij te steile berg niet beklommen tot grote teleurstelling van Niels. Het uitzicht over deze bergen valt een klein beetje tegen na de Blue Mountains gezien te hebben. Toch zijn we hier niet zonder reden naar toe gegaan want de volgende dag vroeg staan we samen met Mike en Laila voor de ingang van de Australia Zoo (van voormalig krokodillengek Steve Irwin). Iedereen in Australie spreekt lovend over deze zoo maar voor Niels en mij valt het kwa diversiteit aan diersoorten erg tegen. Het leuke aan deze zoo is dat veel dieren vastgehouden mogen worden (tegen extra betaling...). Laila valt voor een programma waarbij ze met ringstaartaapjes kan spelen. Zelf gaan wij voor de koala. EINDELIJK! Het diertje dan in mijn armen! Half slapend (heel veel meer dan eucalyptus blaadjes eten en slapen doen ze eigenlijk niet) gaat het met me op de foto. Naast het Koala knuffelen is de leukste attractie de Tiger Temple. Hier worden de tijgers getraind. Op het moment dat wij gaan kijken hebben twee grote tijgers 'speeltijd' in het zwembad. Via een kijkgat in het onderwater bassin kunnen we alle bewegingen van de tijgers volgen. Maar als de oppasser een groot item richting het glas (het publiek) gooit en de tijgers erop afspringen kijk je je ogen uit. Heel gaaf!

Toch missen Niels en ik de kust weer en willen we nog graag een keer surfen voordat we te noordelijk op de oostkust zitten en er geen golfen meer zijn. In Noosa huren we een surfbord dat een stuk kleiner is dan het bord waarop we in Byron Bay gesurft hebben en wat het surfen gelijk een stuk moelijker maakt. Het is dus weer vallen en opstaan in de zee! In de middag rijden we door naar Rainbow Beach omdat hier onze eerste geboekte trip naar Fraser Island op ons staat te wachten. Fraser is het grootste zandeiland ter wereld en de enige manier om er te komen is met een 4WD. Met drie auto's, elk bemand met 10 backpackers, veel te veel eten, 12 tenten en nog meer campingzooi gaan we drie dagen en twee nachten toeren op het eiland. We krijgen een kaart mee en een reisschema in verband met de getijden. Het zelf rijden op het eiland is heel gaaf! Vooral door het heel mulle zand waarin de auto flink schommelt en de 9 passagiers achterin alle kanten op vliegen! Mike en Laila zitten gezellig in dezelfde auto als wij. En als je vast komt te zitten? Dan is het allemaal uitstappen en duwen! Bij Lake MacKenzie genieten wij het meest. Wat is dat water helder! Ook het uitzicht op zee vanaf Indian Head is adembenemend. We zien zelfs haaien zwemmen in het water. In een van de andere auto's zitten Johan en Theresia (Thessie) uit Zweden met wie we heel goed op kunnen schieten. Zij gaan na Fraser een ‘Farmstay' doen. Daar heb ik ook wel oren naar! Voor we het weten is ons kampeerverblijf op Fraser voorbij en zijn we weer op het vaste land.

Na Niels overtuigd te hebben gaan ook wij naar de Myella Farmstay in Baralaba. Als de volgende ochtend vroeg voor ons de dag begint kunnen we eerst uit een groot rek met houthakkersshirts en oude broeken onze werkoutfit uitzoeken! Als de juiste schoenmaat is gevonden voor de rijlaarzen kunnen we de paarden binnenhalen en zadelen. Niels en ik gaan mee met de rit om het vee vanuit de wei binnen te drijven zodat de koeien gemolken kunnen worden. Helaas was het niet de kudde met honderden koeien waarop ik gehoopt had, maar de ervaring was erg leuk! Zelfs Niels zat te genieten op zijn paard! Eenmaal terug verzorgden we de paarden en raapten we vervolgens de eieren bij de kippen terwijl een andere groep ging koemelken. Daarna gingen Niels en ik brandhout verzamelen voor het kampvuur van die avond. Toen Niels een stuk hout optilde schoot er een hagedis onder vandaan. Omdat wij hem lastig vielen zette hij zijn kraag op wat erg mooie foto's opleverde!

Na de lunch was het tijd voor echte actie! De boer ging ons leren een schakelmotor te rijden. Na een korte training waarbij we rondjes moesten rijden om het schakelen onder de knie te krijgen, mochten we het boerenbedrijf over crossen! Heel gaaf! Tijd voor het avondeten! Het eten op de boerderij waren allemaal heerlijke huisgemaakte recepten. Voldaan en moe doken we die avond ons bedje in!

Onze volgende trip naar de Whitsundays vertrekt vanaf Airlie Beach. Met Johan en Thessie besluiten we samen die kant op te rijden en een tussenstop te maken in Eungella National Park. In de Lonely Planet lezen we namelijk dat we hier de Platypus kunnen spotten! Na een dag vol wandelen en zwemmen in een waterval besluiten we naar de plek te gaan waar we dan de Platypus in het echt kunnen zien. Verscheidene keren gaan we naar het platform dat boven het water hangt en een keer vangen we een glimp op van het beestje, maar helaas is het dan al te donker om het goed te kunnen zien. We besluiten op het parkeerterrein te kamperen om de volgende ochtend vroeg nog een keer te gaan kijken. En ja hoor! We zien een platypus driftig zwemmen. Niet veel later komt er nog een platypus langs en ze gaan waarempel met zijn tweeen stoeien in het water. Super leuk om te zien en zo veel leuker dan de platypussen in het Sydney Aquarium! Na het ontbijt is dan wel echt tijd om door te rijden naar Airlie beach want we willen onze zeilboot naar de Whitsundays natuurlijk niet missen!

Helaas is er net een Cycloon langs de oostkust geweest waardoor de super mooie witte zandstranden van Whitehaven beach wel zwart leken van alle troep dat erop was gewaaid. Ook was de zichtbaarheid in het water niet erg goed met snorkelen op het Great Barrier Reef. Al met al hebben we met Mike en Laila een leuke tijd gehad op de boot, maar viel het moois dat we hadden willen zien een beetje tegen. Niels en ik hopen dat onze Liveaboard vanaf Cairns een stuk beter zal zijn!

Op weg naar onze liveaboard zijn we o.a. gestopt in Townsville, een heel leuk gezellig stadje met een hoge berg waarvanaf je prachtig uit kunt kijken op Magnetic Island. Ook zijn we gestopt in Mission Beach waar we hoopten een Cassowary in het wild te zien. Jammergenoeg had het beest zich diep in het bos verstopt. Verder vonden wij Mission Beach erg saaaai! Onze weg vervolgden we tenslotte via het binnenland naar de Atherton Tablelands. Hier reden we de ‘waterfall way' waar de Millaa Millaa falls de mooiste waren! We vervolgden onze weg iets meer naar het noorden om bij Lake Eacham te lunchen en lekker te zwemmen. Het meer is prachtig! Maar Lake Barrine schijnt nog mooier te zijn. Hier eten we eind van de middag scones met thee en genieten we van het uitzicht op het meer. Het begin van de avond komen we dan eindelijk aan in Cairns. Hier treffen we Johan en Thessie weer met wie we een pizza bestellen en aan de lagoon buiten samen eten. Het is al laat wanneer we nog een plek voor onze camper moeten zoeken om te kunnen slapen. We trekken de stoute schoenen aan en vragen het aan het hostel waar Johan en Thessie verblijven of we bij hun voor de deur kunnen parkeren en slapen. Het mocht! We mogen zelfs de auto voor de deur laten staan de komende drie dagen als we de volgende ochtend naar CDC Cairns lopen om aan onze liveaboard te beginnen!

Bij CDC Cairns wordt eerst onze foto gemaakt voor ons Advanced pasje waarna we naar de haven worden gebracht om op de boot te stappen. Een ruige rit op open zee met de Sunkist brengt ons naar het grotere schip de Kangaroo Explorer welke op het Great Barrier Reef aangemeerd ligt. Na het dumpen van onze spullen op onze riante kamer (we hebben een ontzettend groot bed in tegenstelling tot het kleine bedje op de Anaconda zeilboot) met eigen badkamer maken we ons klaar voor de eerste duik! Het is heerlijk om weer in het water te liggen en wat een prachtige vissen en prachtig koraal. Niels en ik besluiten een onderwatercamera te huren welke we voor drie duiken mee mogen nemen (zie enkele foto's)! Naast de tropische vissen zien we schildpadden, nudibranches, stingrays, cuttle fish, black en white tip reef sharks maar helaas geen mantarays. Onze eerste nachtduik was spannend maar ook heel gaaf. De tweede nachtduik zijn we met zijn tweeen gaan duiken en onze missie was het terugvinden van de slaapplek van de schildpad wat ons is gelukt! Erg leuk is het ook om de Red Wrass op het licht van je lamp af te zien komen! Na 3 dagen met in totaal 10 extra duiken in ons logboek zit het avontuur er helaas alweer op en komt de Sunkist ons ophalen om ons weer aan land te brengen. Als we onze auto bij het hostel hebben opgehaald rijden we langs een Canadees stel die we op de boot hebben ontmoet. Zij hebben hun auto teruggevonden met een ingeslagen ruitje en waren met de politie bezig proces verbaal op te maken. Echt balen! Al hun souvenirs waren gestolen en hun luchtbed! Wij zijn het hostel nu nog dankbaar dat we op hun prive terrein mochten parkeren!

Niels en ik hebben nog twee dagen in Cairns voordat we vliegen naar Melbourne om van daaruit door te vliegen naar Fiji. We besluiten naar Cape Tribulation te rijden en genieten enorm van het regenwoud. Als we op de Bloomfield track aankomen staat er een groot bord 'From this point on, 4WD only'. We hebben in principe een 4WD en besluiten de 32 km lange onverharde weg te rijden. Onderweg komen we verscheidene beekjes tegen en hoewel we tot nu toe erg voorzichtig zijn geweest met onze huurauto crossen we er nu gewoon door. Bij een rivier dachten we 'ach, het is niet zo diep, we kunnen de bodem zien, rij maar door' en kwamen we enorm grote stenen tegen! We knijpen hem dan al een beetje voor de weg terug. De weg is echter prachtig. Onderweg zien we wilde paarden en zelfs een wild zwijn de weg oversteken! Aan het eind van de onverharde weg komen we in een aboriginal dorp met op een groot bord de tekst dat hier geen alcohol genuttigd mag worden. Wij mogen echter wel alcohol in de auto vervoeren als we erdoorheen rijden (zie foto van het bord). Dit omdat de aboriginals niet goed tegen alcohol kunnen en anders alleen maar dronken op straat lopen! Na het bezoeken van de Bloomfield falls naast het aboriginal dorp willen we voor het donker terug rijden naar Cape Tribulation. Bij de beruchte rivier stap ik uit om te kijken hoe diep het water nou eigenlijk is. Hoe verder ik liep hoe hoger ik mijn rok op moest tillen om niet nat te worden! Het water kwam op verschillende punten tot halverwege mijn bovenbeen! Ik wees de plekken aan in de rivier waar de hoge stenen lagen zodat Niels vanuit de auto kon zien waar ze lagen en met een zigzag weg langs de hobbels door het diepe water zijn we veilig aan de overkant gekomen!

Terug in Cairns spreken we weer met Johan en Tessie af en gaan we uit eten bij een Mexicaan. De volgende ochtend komt het sentimentele afscheid van onze Wickedvan, ons huisje van de afgelopen 2,5 maand en vliegen we de volgende dag naar Melbourne waar de familie Dunn weer treffen. Ze komen ons ophalen van het vliegveld en we mogen de volle drie dagen weer bij hen logeren waar we ze erg dankbaar voor zijn! Het is leuk om iedereen van de familie weer te zien! Toch is Niels al voornamelijk bezig met het uitzoeken van wat we op Fiji gaan doen. We vliegen vanavond om 23h59 (wat een tijd!) naar Nadi!

See ya'!

Wist je dat...

... Niels en ik in totaal in Australie 13.530 kilometer hebben gereden

... Deze afstand ongeveer gelijk is aan de afstand Amsterdam - Darwin

... We gemiddeld 190 kilometer per dag hebben gereden

... We in totaal AUD 2187 aan benzine hebben uitgegeven

... De duurste benzine 186 cent/liter was

... De goedkoopste benzine 107 cent/liter was

... We alleen in de auto bekvechten

... Alles weer koek en ei is zodra we uitstappen

... We het rijden in de camper toch als fantastisch hebben ervaren

... We daarom in Nieuw-Zeeland ook weer een Wicked gaan huren!